Крај на годину е. Штоќереќи, време е поново да се направи пенетрација у кумановску идеологију. И тој од перспективу на некога кој традиционално си доваѓа у родни крај за дочек, коледе, да направи зуби и неизбежну паралелу сас словеначко образовање и луксембуршки сиз за становање.
Улаза роѓа на прв кружан ток сас џунџуле и зачудено гледа дека Џон Малкович још не га отворија тв студио за хорор ефекти у зграду на монопол, али дека транзициски ужаси још стоив на исто место. Денерис Таргериен у двор ги има родено змаеви. Од тамо, правац да се продужи пасош. Без термин. За радничку аристократију, односно администрацију, тој се обавља у време на едно радно време. За сви мештани и дошљаци. Биполарна колона на возила се плази од Ла плазу до Сераву. Још увек една лента, за напред, назад нема. Уствари, на кружан ток Тифани може да се заврти још ед’н пут, да се најде брекфаст и да се улегне у град на Карпоша од куде болницу. Добро е, мирише још на бурек, Џемо чека путници за Бујановац, жута фасада на општину гу изгубила плаву ружу, Петко Прмак га нема да тужи за говор на омразу и дим што штипе на очи. Пичкин дим.
Одоздола пршти драгуљ Неваде – меѓуградска автобуска станица и раскопан пут што води до градски парк куде што џогира средња стручна спрема и бај пас велосипедисти.
Текнуе му. Слобода на људски ум – б’ш како што кажуев по Европу – е најстара и најубава појава у живот: толко стара, што Кристал како ехо на успомене га враќа звук од музику на плоштад. Еј, те га Рудолф, да га ебу. Не га позајмуемо више. Куписмо га, како Вучиќ гласови; толко е убава тај слобода, што ако ВД директор на културну установу објави статус у кој фекалије ги напише како „г“ сас три тачке, одма му коментирав локални самоуправители „супер си, ајде сега на работа“, демек „не јади г со три точки“. Лав ис ин ди ер е препојана у лав ис ин ди стинки ер.
Мулти-култи регресија се емитуе на видео на кое не се знае кој бедија, али по све изгледа овија што бесва у голф.
Покрај гарнизон и накуде ѕ’тче, тамо куде што обеќасва дека ќе биде шеталиште, седи се у кола како у Скопје к’т се угасив семафори, значи много се седи. У ваздух ауспух, на излози лутке на кои гастербајтери им викав здраво-живо. Све е некако исто, само људи не су тија.
Дали су б’ш сви по винарије, етно челопечки залогајнице, Врање и Роду, не можу да оноду. Чек нагоре да проверимо. Ауу, сине, па кој ви ги прави фонтане у Соколану, паре да ви врати! Виделе смо мостови сас катанци и фонтане сас ситни паре по бел свет, али у овија и ‘рѓава пара ќе се изгуби. Соколанци ќе се превргнев. Слуша се до Дуизбург дека ќе се тура паркет у салу како предизборан адут. Треќокласан. Да има простор за реконструкцију. До т’к ќе се шлепав сви на иницијативу Let’s spread love и на инбокс на горилу, да се попуни некоја дупка, на улицу, у буџет на сиротињу, јер у главе не се попунуе. У Француску (проваѓаја сам сас камион, знам), паре се собирав за дочек на Нову годину на бездомни животиње. Облачав се у црвени елечиња сас уштедени паре од прославе без петарде, на кучиња им се служи телеќа бистра супа по плоштади,
на мачке им се дели пунч, а мишеви коло воде. О људима, код бате Штајнбека.
На III МУБ, како и сваку годину к’т су гужве, и пауци су најактивни. Од Мусу, па све до Зелен Рид нема тој, застана на минут до аптеку зашто се збори дека ќе печев некога љиљака у Камбоџу, па ќе п’омремо и ми.
Несторовиќу, где си брате?
Стаменковиќу, и ти те-бра?
Само Трговски е зеница ока на Куманово. Суза издајника се пролева још додуше низ слубе од Мимозу до трафике, али има добра храна, нови апартмански комплекси сас детски корнери живописно прикажани на билборди кои обеќав брда, без долине. Од куде само да најдемо толко деца? И Африка се оправи, не ги давав како порано на сваку Анџелину, а и Бред Пит е припит. Од
среќу. Кој сака по куќу куп пунолетни створења кои те судив за погрешни избори у твој мизеран живот док ти глумиш за да платиш сметке само.
Не се ништо сменило. Лане Гутовиќ имаше добро запажање – непогрешиво, у сви политички кампање се понавља: „народ зна“, „народ ќе победити“.
Зна лане моје, да ништа не зна, према томе победити може само ако онија врбе на кеј родив гројзе, па док га беремо да ги гледамо нови клупе како пловив накуде Проевце, т’ј бедем од кал и карпе, наши Карлови Вари, кој не тури асфалт, слана да га попари.
Бар сам си уплатија за убрзан поступак за овија нмк документи.
Едно е сигурно, никад нема да бидемо ни забава за туристе, ни рај за футуристе. Среќна Нова година и све жеље реалнос(т) од нас, опортунисте.
Ивана Аткинс
*Ставовите изнесени во колумните не се ставови на редакцијата на KumanovoNews. Затоа KumanovoNews не сноси одоговорност за содржината на истите.*