Зачленете се во нашиот клуб на читатели и најновите текстови ќе ги добивате на вашата мејл адреса
Граѓаните на Куманово, кои живеат во стамбени згради во голема мера се неупатени и општествено неодговорни, а за многу од проблемите во секојдневниот живот ги обвинуваат стамбените управители, реагираат стамбените управители од Куманово.
Во Куманово четири фирми имаат лиценца за стамбен управител, кои се задолжени за одржување, санирање на дефекти или инвестиција во колективни стамбени згради. Секојдневно се соочуваат со незадоволство, обвинувања и бројни барања од корисниците.
„Нашите корисници не ги знаат своите права, но ни обврските кои ги имаат според Законот за домување. Имаме секојдневни конфликтни ситуации, тешко постигнуваме договор и за најбанални работи, а пак за оние сериозни инвестиции не можеме ни да зборуваме. Скоро секогаш во прашање е резервниот фонд и прашањето каде се парите“, истакнуваат стамбените управители во „Вектор плус“.
Тие се законски обврзани на крајот на годината да достават завршна сметка, каде, за што и колку пари се потрошени, па нивните корисници имаат целосен увид. Но, со резервен фонд од 200 евра на годишно ниво, на амортизирани згради со старост од повеќе од 50 години и не може многу што да се вложи.
„Пресметките покажуваат дека за промена на една прегорена сијалица се трошат пари колку што плаќаат 3 стана месечно. Или пак за прочистување на канализационата мрежа тоа се доволно средства за максимални три интервенции годишно. Има голема недоверба кај луѓето, за што не ги обвинуваме, но корисниците бараат целосен комфор и решен урбан простор, но ако може се од тие 200 евра“, објаснуваат вработените.
Инвестициите како поставување на нов кров, молерисување, замена на водоводни и канализациски цевки, средување и чистење на заеднички подрумски или тавански простории се интервенции кои може да чинат и неколку илјади евра, средства кои во некои случаи е незамисливо дека ќе можат да ги соберат и наплатат. Дополнителен проблем се и нередовните плаќачи, постојат корисници кои ги плаќаат сметките за редовно одржување, но не ги плаќаат оние за резервен фонд. Имаат случаи кога и по неколку години по ред не се уплатуваат тие средства. Како за споредба, пред извесно време имаат фактурирано износ од 39 илјади денари за веќе завршена работа, а до сега се уплатени само 4 илјади денари.
Како најголеми предизвици ги издвојуваат сопствениците кои не дозволуваат да се провери или интервенира во нивниот стан доколку има проблем со водоводната или канализациската мрежа, оние кои се наоѓаат некаде на средината на зградата па не се засегнати ниту од поплавување од канализација или протекување на кров, или празни станови во кои никој не живее. Во голем дел од колективните деловно- стамбени згради се уште има и единици кои се во државна сопственост, или се запишани како имот на претпријатие кое е во стечај. Има празни станови и каде поранешниот сопственик починал, а оставинска постапка нема со години.
„Не можеме да добиеме потпишана согласност за било која интервенција или да наплатиме од починато лице. Мора да се сменат законите да не може со години да не се поведе или затвори оставинска постапка. И државата мора да реши што ќе прави со својот имот“, истакнуваат стамбените управители.
Демографската структура по старост на жителите и не игра голема улога, но најголем успех и најплодна соработка имаат со зградите каде повеќе години фигурира категоријата стамбен управител. Со тек на времето станарите се навикнати заеднички да донесуваат одлуки и да ги финасираат сите неопходни интервенции.
Регулаторната комисија за домување го истакнува Куманово како пример за функционирање во однос на другите градови.