×
  • Насловна
  • Вести
  • Регион
  • Македонија
  • Спорт

  • Видео

  • Колумни
  • Интервју

  • По допрен глас
  • Репортажи
  • Ретроспектива

  • Погранична хроника
  • Фото вест - Ваша пошта!

  • Дезинформации
  • ПРОВЕРКА НА ФАКТИ:КОВИД-19
  • Проверка на факти: реформи кон ЕУ

  • Контакт
  • Политика на приватност
  • Импресум
  • Маркетинг стратегија
  • Понуда за рекламирање

  • Партиски лидери се изедначуваат со историски личности?!

    02.07.2020 21:20 | KumanovoNews

    Пишува Жаклина Цветковска

    Рецензираме текст со наслов „Моќна фотографија на даскалите Христијан Мицкоски и Гоце Делчев “. Oбјавената фотографија на лидерот на опозицијата, веднаш до споменикот на Гоце Делчев e направена за време на  митингот на ВМРО-ДПМНЕ во Струмица.

    Партиски лидери се изедначуваат со историски личности?!

    Повод за овој текст е како што е наведено „моќната фотографија“, која упатува  на историското значење на Делчев, но во истиот контекст е ставен и лидерот на ВМРО-ДПМНЕ Христијан Мицкоски и неговата порака од митингот дека за Делчев и другите историски личности од Илинденското востание нема преговарање, зашто тие се Македонија.

    Во било која конотација, макар и  од партиски митинг или да се работи за партиско соопштение, несоодветно е историско изедначување на партиски лидери и историски личности, особено не со историска фигура каква што е револуционерниот деец Гоце Делчев.

    Со направеното вредносно изедначување и двајцата се именуваат со даскали, асоцирајќи на учителската професија на Делчев и универзитетскиот професор Мицкоски.

    Во овој случај , различен временски и историски контекст и различна историска улога на значајни личности се употребени за „возвишување“ на партиски лидер во изборна кампања. Се користи и моментот на неусогласените ставови помеѓу Македонија и Бугарија за конфликтот околу националноста на Делчев за да се промовира став на политичка партија околу ова прашање.

    И тоа не е спорно во изборна кампања на политика партија, која ги пренесува своите ставови и програмски определби и секако ги користи најсилните аргументи за добивање на поддршка кај гласачкото тело. Спорно е асоцијативното историско изедначување.

    Најблаго речено неумесноста се „чита“ и од деловите на поместените биографии на Делчев и Мицкоски во написот, повторно асоцирајќи на иста историска вредност. Сепак, историското значење на Делчев и дневно-политичката актуелност на Мицковски се далеку од посакуваното равенство.

    Фотографијата, колку и да е професионално или уметнички добро направена и моќна, што не е предмет на оценка или дискусија, во овој случај недвојбено е употребена за да се привлече гласачкото тело.