Младите социјалдемократи - кога молкот станува став
Во моментите кога се одбележува роденденот на Социјалдемократската младина на Македонија (СДММ) - организација што со децении претставува симбол на младинска борба, ентузијазам и прогресивни вредности - вреди да се постави едно искрено прашање: каде исчезна тој дух на храброст и ангажман што некогаш ја правеше оваа младина мотор на промени?
Социјалдемократијата не е само политичка ориентација - таа е начин на живот, верување во еднаквост, правда и солидарност. Во таа смисла, младите социјалдемократи треба да бидат најгласниот одраз на тие вредности, генерацијата која не се плаши да ја предизвика инерцијата на општеството. Но токму тогаш кога нивниот глас беше најпотребен, во пресрет на вториот круг од локалните избори, во Куманово и Општина Карпош, се случи нешто што не може да се игнорира - молк.
Ниту активност, ниту јавна мобилизација, ниту јасен став. Само тишина. А тишината, кога се работи за политика, секогаш зборува повеќе од зборовите.
Идеалите и празнината меѓу нив
Социјалдемократскиот идеал е јасен: солидарност, учество и борба за заедничко добро. Но, кога младите што треба да ги бранат тие вредности избираат да молчат, се создава празнина - празнина што ја исполнуваат апатијата и политичкиот комфор.
Солидарноста не се гради со тишина. Демократијата не се брани со воздржаност. А промената не се постигнува со чекање некој друг да ја започне.
Куманово и Карпош - изгубен момент на храброст
Во Куманово и Карпош, младите социјалдемократи имаа можност да покажат дека знаат и можат да бидат двигатели на општествена енергија. Наместо тоа, делуваа како да се повлекуваат во тивок протест или апатија - токму во миг кога требаше да бидат гласни, присутни и визионерски настроени.
Можеби тоа беше последица на разочараност, можеби на страв, можеби на внатрешна дилема. Но без разлика на причината, последицата е иста - пропуштена шанса да се покаже зрелост и лидерство.
Политиката како совест, не како позиција
Суштината на социјалдемократијата не е во бројот на позиции, туку во моралот и визијата што ги движи оние што ја претставуваат. Младите социјалдемократи не смеат да бидат само „подмладок“ - тие се совеста на движењето. Совеста што потсетува, коригира и бара повеќе.
А совеста не молчи кога вредностите се во прашање. Молкот не е неутралност - тој е избор. И секојпат кога младите избираат да молчат, тие им го предаваат правото на иднината на оние што се најгласни, но најмалку вредносни.
Повик кон будење
Овој роденден на СДММ не треба да биде само потсетник на минатите успеси, туку и вик за будење. Време е младите социјалдемократи да се вратат кон својата суштина - да бидат храбри, да заземат став, да зборуваат кога е најтешко. Да покажат дека левицата не е само идеологија, туку жив начин на мислење и дејствување.
Зашто без младите, социјалдемократијата станува безбојна и безидна. А иднината - без нивниот глас - останува само празна реторика.
Овој текст е напишан по повод роденденот на Социјалдемократската младина на Македонија (СДММ), со цел да потсети дека идеалите живеат само ако се практикуваат - гласно, храбро и со љубов кон општеството.
Емил Ташевски, Дипломиран инженер по информатика на ФИНКИ
Други колумни од Емил Ташевски
Време е за РЕД
27.09.2025
Промената не е ризик – туку единствена шанса
20.06.2025
Доста беше со „магариња“
24.05.2025
*Ставовите изнесени во колумните не се ставови на редакцијата на KumanovoNews. Затоа KumanovoNews не сноси одоговорност за содржината на истите.*



