Зачленете се во нашиот клуб на читатели и најновите текстови ќе ги добивате на вашата мејл адреса
Наставниците и родителите честопати прават грешки при дефинирање на тоа што кај детето се подразбира под хиперактивност, а што всушност е нарушување на вниманието, затоа што тие често можат да се појават и заедно.
Децата кои имаа проблеми со вниманието потешко се сконцентрируваат на задачите, потешко помнат и го губат фокусот, но тоа не значи дека тие ќе бидат немирни. Овие деца имаат сериозни проблеми да ја сфатат дури и наједноставната работа која им се објаснува и често нема да знаат како да се организираат.
Децата кои имаат пореметување на вниманието прават балани грешки кои не се соодветни за нивната возраст, забораваат се` и сешто каде оставаат и сл. Овие деца најчесто воопшто не ги пратат упатствата на нивните родители или професори. Додека пак кај децата кои и се хиперактивни, а притоа и имаат пореметување на вниманието може да се забележи дека никогаш не можат повеќе време да седат на едно место, а притоа не можат да запомнат ниту една работа која била побарана од нивните родители или професори. Честопати ја попречуваат наставата со цел да не дојдат на ред каде ќе биде ставена во прашање нивната способност за паметење и сл.
Овие проблеми најчесто се застапени кај помалите деца, а се губат во адолесценцијата. Меѓутоа, ако со текот на годините детето останува зад другите деца во развојот затоа што не може да се сосредоточи и да учи, тогаш родителите без да чекаат на адолесценцијата треба да посетат психолог, за да ги превенираат последиците кои можат да се случат во понатамошниот раст на детето.